Delikanlı, barda kafayı bulunca “Var mı lan bana yan bakan” diye dayılanmış.
Köşedeki izbandut doğrulup “Bir şey mi sordun” diye gürlemiş.
Tırsmış bizimki, sonra izbandutun önüne geçip diklenmiş yeniden:
“-Heyyt ulan… Var mı abimle bana yan bakan!..”
Siyaset takalar gibi gündelik ve çevik hareketlenir; kültür ise transatlantik gibi ağır manevra yapar. Değişmesi yıllar alır; sonuç vermesi on yıllara yayılır.
Dün Bağdat, bugün Gazze'de faşizm. Hep bir bahaneleri oldu emperyalizmin.
Çaresiz bir halkın petrol uğruna boğazlanışını izleyin.
Patlatın mısırları... açın biraları... yakın kınaları!..
Bağdat'a bakın...eserinizle övünün!..
Denize düştük diye yalana, yılana sarılmanın alemi yok.
Dirayetle, yüzmeyi öğrenmemiz gereken günlerdeyiz.
Ama boş lafın vakti geçti; cemre suya, kor havaya düştü.
ısındı ortalık...
İlkin leylekleri kurşunluyorlar Mezopotamya'da...
İhtimal ki, leyleklerden sonra sıra sivillere gelecek, gezgin kuşlar ise yaralı mülteci sürüleri gibi kaçışıp asırlık göç yollarını değiştirecek.
Göçecek başka yollar, uçacak yeni semalar, sığınacak farklı limanlar arayacaklar.
Ama korkarım, hayvanlığı onlardan iyi bilen bir kavmi hiç bağışlamayacaklar.
İleride her zamankinden çok yaptıklarımızdan değil yapmadıklarımızla yargılanacağız.
Nazi katliamı döneminde yaşayanlara çocukları daha sonra sordular: "Savaşta ne yaptın anne, baba?"
Savaşın soluğu, ilkin çocukların minik enselerinde hissedildi.
Ya siz?
Utançla karışık bir endişe duymuyor musunuz haberleri izlerken...
Enkaz altında can verecek bir Iraklı çocuğun ya da kimyasal silahla zehirlenecek bir mahalle halkının maaliyeti nedir acaba?
İsmet Paşa, o kritik iki saatin sonunda metni imzalamadan konferansı terk ederken, "Ne oldu" diye soran gazetecilere şu yanıtı vermiştir:
"Hiç! Esaret altına girmeyi kabul etmedik."
Bu ülke böyle kurulmuştur!
Bulutlar ardından gülümseyen bahara rağmen, kırık bir güz hüznü var içimde.
Evde otoriter babaya “saygı”yla başlayan bu alışkanlık sınıfta öğretmeni, mahallede bekçiyi, askerde komutanı da içine alarak dalga dalga büyür ve en üst katmanlarada tapınma derecesine varır.
Bizim savaşımız, komşu toprağa göz dikmeksizin, kendi toprağımızda birbirinin hakkını kollayan, kardeşçe bir yaşamı başarabilmektir.
"Savaşta ne yaptın baba?" diye sorulunca susakalmadı mı Hitler faşizminin kuşakları. İleride, her zamankinden çok, yaptıklarımızla değil yapmadıklarımızla yargılanacağız.
Tarih, büyük devletlerin satış ve ihanetleriyle doludur.